ภาพประกอบนิทาน เมืองหรรษา พิมพ์ปี 2551 แต่เบื้องหลังจริงๆ ต้องย้อนกลับไปสิบปีเศษที่แล้ว ที่เริ่มทำงานภาพประกอบ ไปรับงานจาก อ.วิริยะ สิริสิงห (อ.วิริยะ เป็นผู้ร่วมคณะทำหนังสือ ชัยพฤกษ์การ์ตูน ที่โด่งดังมากในสมัยนั้น ถ้าจำไม่ผิดท่านน่าจะทำ วารสาร ชัยพฤกษ์วิทยาศาสตร์ อีกเล่มหนึ่งด้วย ตอนไปรับงานท่านยังเอาหนังสือในเครือของ ไทยวัฒนาพานิช มาซีลอกซ์ การตูนของ พี่รงค์(ณรงค์ ประภาสะโนบล) นักวาดจาก ชัยพฤกษ์การ์ตูน แจกให้ด้วย) สนพ.ชมรมเด็ก(สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น) ได้ทำเรื่องนี้หนึ่งเรื่อง ส่วนอีกเรื่อง "ตัวประหลาดเดือนเพ็ญ" เป็นเรื่องแรก ที่แต่งเรื่องและวาดภาพด้วย ทั้งๆที่เพิ่งหัดทำงานภาพประกอบหนังสือเด็ก (มีประสบการณ์จากภาพประกอบหนังสือวรรณกรรมเด็กมาก่อน) อ.วิริยะ รับไว้จะพิมพ์ให้ น่าจะปี 2541 หลังจากนั้นก็เงียบหาย เจอ อ.วิริยะ เมื่อไหร่ก็ทวงถาม ผ่านไปเป็นปี ก็ทวงอีกว่า "อ.ครับเมื่อไหร่จะพิมพ์ครับ" อ.ทำหน้างงๆ(สงสัยลืมแน่ๆ) ต้องอธิบาย อ.ว่างานเรื่องนี้เล่มนี้ อ.วิริยะ บอกว่าจะกลับไปค้นใหม่ จนสองปีสามปี....คิดว่าคงไม่ได้พิมพ์แล้วเลยไม่อยากไปรบกวนอีก นานผ่านผ่านไปเป็นสิบปี
จนเมื่อปี 2551 อ.วิริยะ ท่านเสีย(ป่วยเป็นมะเร็ง) มารู้ข่าวพร้อมๆกับ เห็นนิทานของตัวเองที่วาดภาพประกอบหนึ่งเล่มกับวาดภาพและแต่งเองอีกหนึ่งเล่มได้พิมพ์ทั้งสองเล่ม เลยโทรไปแสดงความเสียใจ กับ อ.โบตั๋น (สุภา สิริสิงห ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2542 ) ภรรยาของท่าน อ.โบตั๋น บอกว่าเพิ่งค้นเจองานสองเล่มนี้ เพราะอ.วิริยะ เก็บไว้ในตู้จนลืมยาวเลย เข้าใจว่าสนพ.คงพิมพ์งานให้ อ.วิริยะ หลายๆเล่มที่ท่านยังทำตกค้างอยู่ ให้บรรลุตามที่ท่านตั้งใจไว้ ก็ดีใจ แต่ก็รู้สึกไม่ดีตรงที่งานย้อนยุคกลับไป ยังวาดไม่ค่อยดี ไม่สวยว่างั้นเถอะ แต่มาพิมพ์เอาตอนนี้ ก็อายๆตัวเองอยู่เหมือนกัน ต้องขอบคุณ สนพ.ชมรมเด็ก(สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น) และ อ.โบตั๋นด้วยครับ เลยเอาภาพมาลงรำลึกความหลังตัวเอง
นิทาน"เมืองหรรษา" ถ้าจำไม่ผิดตอนได้ต้นฉบับมา ได้ยินอ.วิริยะบอกว่าเป็นของลูกศิษย์ท่านเองที่ท่านไปสอนพิเศษให้กับ มศว.ยังเป็นนักเรียนอยู่แต่งมาเสนอท่าน ตอนรับมาก็เห็นภาพร่างประกอบนิทานเป็นแนวญี่ปุ่น เรื่องย่อของเรื่อง มีดินแดนที่เคยมีหนูอาศัยอยู่แต่ถูกคุณแมวมายึดเมืองจนทำให้หนูๆทั้งหลายต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ แต่แล้วเหมือนกรรมตามสนองเมื่อมียักษ์ตาเดียวเข้ามาอาละวาดจับแมวกินไปมากมาย จนราชาแมวต้องประกาศหาผู้กล้ามาสู้กับเจ้ายักษ์ตาเดียว แต่ไม่มีใครสู้เจ้ายักษ์ได้ สุดท้ายผู้กล้าของเรื่องคือ "หนูเข้ม" ที่รับอาสาปราบเจ้ายักษ์ด้วยวิธีไหนเจ้ายักษ์ตาเดียวถึงยอมแพ้และหนูเข้มได้แต่งงานกับเจ้าหญิงแมว ต้องไปหาอ่านดูยังพอมีให้เห็นอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น